dinsdag 12 januari 2016

reactie op "over de oceaan van de kindertijd"


Ik heb het verhaal gelezen van "Over de oceaan van de kindertijd" van  johanne Lemieux. Het gaat over een ziel die niet kon wachten om een baby te worden op aarde. Er werd hem uitgelegd dat hij zal leven op een boot en dat hij niet voor zichzelf zou kunnen zorgen. Op een dag deed het zieltje zijn ogen open en ondervond hij dat hij een baby was. het leven was exact wat er tegen hem gezegd werd met een lieve kapitein die voor hem zorde, maar op een dag zonk het schip en werd hij opgevangen op een nieuw schip vol met andere baby's ook hier vond hij het goed en hij hechte zich aan de kapitein en mensen die er waren, maar ook dit schip zonk. De baby werd bang om zich ooit nog te hechten en als er een 3de en laatste schip kwam zag hij het enkel als reddingsschip omdat hij niet voor zichzelf kon zorgen. Al waren de mensen heel aardig en gaven ze alles wat hij nodig had, hij weigerde zich te hechten en controleerde hen voortdurend.


klik HIER voor de bron van de foto.




Ik vind dit verhaal heel goed om een idee te krijgen van wat er in het hoofd afspeelt van een kind als het geadopteerd wordt. Het laat zien van waar de hechtingsangst komt en waardoor het kind vrij moeilijk doet in het begin van de adoptie en dat het moeilijk is voor hem en de adoptieouders om een band te scheppen.

Dit verhaal bracht enkele gevoelens naar boven. Ik had vooral begrip voor het kind. Het werd weggenomen van zijn biologische ouders en werd naar een totaal vreemde omgeving gebracht. Volgens mij zal dit voor iedereen wel moeilijk zijn.

Er werden ook een paar vergelijkingen gemaakt die je eerder symbolisch moet opnemen. Zoals het schip die de verschillende verzorgers moeten voorstellen van biologische ouders tot de adoptie ouders en zo was het reddingsschip voorgesteld als weeshuis. het adoptiekind bleef het zelfde en bleef dus gewoon een baby.

het adoptie kind en zijn nieuwe ouders beginnen hun reis vrij moeizaam. het kind durfde de ouders niet te vertrouwen, maar de ouders bleven wel vriendelijk en probeerden wel het vertrouwen te winnen van het kind. Het is een langzaam proces van hun hechting.

klik HIER voor de volledige tekst 




Geen opmerkingen:

Een reactie posten